Wędrowniczki, wędrownicy i kadro!

Większość z nas w obliczu wojny u naszych wschodnich sąsiadów chce włączyć się w pomoc, jednak pamiętajmy, by jak zawsze robić to mądrze i z wyczuciem. Zanim przystąpicie do służby, nie zapomnijcie się do niej przygotować, zapoznajcie się z tekstem o tym, jak rozmawiać o wojnie w Ukrainie. Wszystkie niezbędne informacje znaleźć możecie pod tym adresem.

Następnie zadbajcie o poniższe zasady bezpieczeństwa, kontaktu z uchodźcami i odpowiedzialnej pomocy.

Pamiętajcie, że służba powinna być dobrowolna i zgodna z naszymi ideałami oraz wartościami. Nie należy na nikim jej wymuszać i powinny w niej brać udział wyłącznie chętne i zdrowe osoby, czujące się bezpiecznie. Każdy powinien być także świadomy celu swojej służby. Czyniona bez refleksji, nie będzie służyła samorozwojowi, a jej długofalowe planowanie będzie utrudnione, o ile w ogóle możliwe.

W zgodzie z hasłem “Myśl globalnie, działaj lokalnie” zachęcamy przede wszystkim do dołączenia do pomocy w Waszych miastach/gminach/powiatach. W większości z nich są już zorganizowane sztaby pomocowe. Śledźcie media społecznościowe i informacje Waszych lokalnych samorządów - tam włączajcie się do pomagania na zgłaszane prośby.

Istnieje możliwość wyjazdu do pomocy na Podkarpaciu - szczegóły dla kadry i drużyn wędrowniczych tutaj.

Jeżeli planujecie sami organizować zbiórkę potrzebnych materiałów/żywności zapoznajcie się z informacjami jak krok po kroku dobrze ją zorganizować. Wszystkie niezbędne informacje znajdziecie pod tym adresem.
Zanim jednak to zrobicie sprawdźcie czy nie ma już ich w Waszym miejscu zamieszkania i wspomóżcie istniejące już zbiórki.

“Dobry ratownik to bezpieczny ratownik!” - Zasady bezpieczeństwa

Przed rozpoczęciem służby koniecznie zapoznajcie się z aktualnymi zasadami bezpieczeństwa i
obostrzeniami COVID-19, które są dostępne tutaj.

Pamiętajcie, aby przede wszystkim dbać o swoje bezpieczeństwo

Zaplanujcie służbę w taki sposób, aby unikać bezpośredniego kontaktu z innymi osobami. Zaproponowane działania powinny być wykonywane pojedynczo lub parami przy zachowaniu bezpiecznego dystansu i w maseczkach. Pamiętajcie o ważnych kwestiach, które są warunkiem pomagania, czyli bycie zdrowym i bezpiecznym:

1. W służbie uczestniczą osoby zdrowe, bez objawów chorobowych sugerujących chorobę zakaźną w okresie ostatnich 14 dni.

2. Osoby niepełnoletnie uczestniczą w danej formie po wyrażeniu każdorazowo pisemnej zgody przez opiekunów prawnych zawierającej oświadczenie o świadomości ryzyka związanego z COVID-19.

3. Uczestnicy powinni we własnym zakresie zapewnić sobie środki dezynfekujące i maseczki. W przypadku osób małoletnich obowiązek ten spoczywa na rodzicach lub opiekunach prawnych.

4. Gdy chodzi o zakrywanie ust i nosa, a także utrzymywanie zalecanego dystansu społecznego, to w tym zakresie należy bezwzględnie stosować się do wytycznych ogłaszanych przez Ministra Zdrowia. Na otwartej przestrzeni nie ma obowiązku zakrywania ust i nosa.

5 W trakcie wszystkich form należy ograniczyć w miarę możliwości używanie przez więcej niż jedną osobę tego samego przedmiotu. Jeśli nie ma takiej możliwości, należy dezynfekować przedmioty po użyciu przez daną osobę.

6. Przed rozpoczęciem służby poinformuj uczestników o zasadach bezpieczeństwa i profilaktyki:
• Obowiązkowo dezynfekować/myć ręce.
• Zachowanie bezpiecznej odległości
• Stosowanie się do aktualnych wytycznych

Świadomość służby na rzecz osób z Ukrainy

Świadomość jest w tym kontekście jest kluczowa również ze względu na pewne kwestie związane z tym, że uchodźcy, to osoby, które opuściły swój kraj ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia. To bardzo ważne byśmy pamiętali o tym podczas realizowanej służby. Nie możemy doprowadzić (choćby nieświadomie) do tego, że nasza działalność w jakikolwiek sposób doprowadzi do ponownego wywołania stresu u ludzi, którym chcemy pomóc. Rozumiemy przez to, m.in.:
- niepowielanie stereotypów,
- szanowanie odmienności kulturowej jaka między nami występuje,
- poszanowanie dla obcego języka, w którym pewne słowa mogą być odbierane zupełnie inaczej,
- akceptacja konkretnej diety - wynikającej z praktyk religijnych - mogącej być bardzo ważną dla osób, na których rzecz podejmujemy służbę,
- niewypytywanie o doświadczenia, np. związane z przyczynami wyjazdu z kraju i sytuacją w nim. 

Każdy człowiek jest inny, dlatego niezależnie dla jakiej grupy planujemy pełnić służbę powinniśmy się do tego należycie przygotować. Dobrą praktyką w pracy z osobami należącymi do innych kultur czy grup społecznych jest przede wszystkim zapoznanie się z nimi u źródła, zwykła rozmowa z przedstawicielem danej grupy lub inne rozwiązania, które przybliżą nas do poznania czyjejś perspektywy. Ważne, aby w naszych głowach brzmiała myśl o tym, że są to osoby, których rzeczywistość zmieniła się z dnia na dzień i naszym zadaniem jest pomoc w odnalezieniu się w nowym miejscu i sytuacji.

Poza pierwotnym zapoznaniem się z potrzebami i zwyczajami kulturowymi ludzi, dla których pełnimy służbę i których dopytujemy o potrzeby musimy pamiętać, że każdego dnia ich sytuacja oraz perspektywa postrzegania rzeczywistości może się zmieniać, dlatego jak w każdym działaniu musimy prowadzić ewaluację naszych postępowań, aby ciągle były dostosowane do ich odbiorców.

Pamiętajmy też, że nikogo nie należy popędzać. Osoby, którym przyszło uciekać ze względu na zagrożenie zdrowia czy życia muszą mieć czas na to, by “dojść do siebie”. Wspierając je nie możemy wymagać, że od razu zaczną dostrzegać możliwość działań, które umożliwią samodzielne funkcjonowanie. Należy zadbać, by w środowisku, w którym znalazły się “z dnia na dzień”, spotkały się z ogromem empatii, wrażliwości i zrozumienia z naszej strony. To, co nam wydaje się słuszne, nie musi wydawać się takim samym dla każdego, a już na pewno nie “tu i nie teraz”. Jeśli ktoś będzie potrzebował pomocy w załatwianiu spraw urzędowych, a Ty jesteś w stanie i chcesz właśnie w tym obszarze pomóc, to przejdź tę procedurę razem z nim. Pomożesz w ten sposób często uniknąć choćby bariery językowej, z jaką przyjdzie mu się zmierzyć. Możesz przed pójściem do urzędu czy instytucji dowiedzieć się wcześniej w Internecie, jakie dokumenty będą potrzebne i co można zrobić w wypadku, gdy tych dokumentów nie ma.